Święty Patryk, biskup – „gorliwiec”, który nawrócił Irlandię

Wspomnienie: 17 marca

Lata życia: ok. 385- 461
Patron: Irlandii, Nigerii, fryzjerów, kowali, górników, upadłych na duchu, inżynierów oraz opiekun zwierząt domowych

Kim był?

Patryk urodził się w Brytanii. Nosił celtyckie imię Sucat. Kiedy miał 16 lat, korsarze porwali go do Irlandii. Przez 6 lat był tam pasterzem owiec (nie mylić z Dobrym Pasterzem J ). W tym czasie nauczył się języka irlandzkiego. Na przypadkowym statku udało mu się zbiec do północnej Francji, gdzie podjął studium przygotowujące go do pracy na misjach. W tym czasie, w Irlandii zmarł biskup i to właśnie Patryka wybrano na jego miejsce. W roku 432 papież wyświęcił go na biskupa i wysłał go do Irlandii. Wkrótce nawrócił wielu wodzów plemion (z całymi ich rodzinami). Nie trafiał zresztą tylko do „największych z tego świata”. Także prostym ludziom, dzięki jego naukom „mocniej zabiło serce”.

Do nawrócenia całej wyspy św. Patryk potrzebował wielu ludzi. Największą pomocą, okazali się dla niego mnisi. Na wspólne pacierze zwoływał ich oraz resztę wiernych, poprzez pięknie brzmiący dzwon. Ten zwyczaj dzwonienia „na modlitwę” okazał się bardzo dobrym pomysłem. Dzięki irlandzkim mnichom, rozpowszechnił się on w całej Europie.

Dlaczego jest dla nas przykładem i w jaki sposób go naśladować?
Św. Patryk zmarł 17 marca 461 roku. Jest on dla nas wzorem, jak dobrze i mądrze można przeżyć i wybaczyć krzywdy, doznane od drugiego człowieka. Historia życia św. Patryka udowadnia bowiem, że zamiast żywić pretensje i brak przebaczenia, lepiej oddać się służbie Bożej. Skorzystają z tego nie tylko nasi krzywdziciele. Jeśli doznawane cierpienia ofiarujemy Bogu, wszystko co będzie nas spotykać, będziemy potrafili wykorzystać na chwałę Bożą. Choćby to miałaby być zwykła koniczynka. Nawet z niej będziemy potrafili wyciągnąć teologiczne treści. Św. Patryk z takim przekonaniem tłumaczył na niej tajemnicę Trójcy Przenajświętszej, że stała się nawet symbolem Irlandii…

Złota myśl:

„Jestem z Wyspy Zielonej

ręką Boga stworzonej

z Irlandii

Panie dziękczynienie

przyjm za to stworzenie

przyjdź i tańcz z nami

lasami

polami

Irlandii…”

średniowieczny wiersz, autor nieznany

Opracowała Iwona Śliżewska