Czy św. Józef „odszedł do lamusa”?

 

Pomimo nazewniczych ekstrawagancji wprowadzanych przez telewizyjne seriale Włosi nadal dają pierwszeństwo tradycyjnym imionom nadawanym swoim dzieciom (czy przynajmniej tak było przez kilkadziesiąt ostatnich lat aż do tej pory). W ten sposób  w urzędach  stanu  cywilnego  wśród  imion męskich ciągle prymat dzierży stary i dobry „Józef” – imię nadawane z pewnością ze względu na pamięć dyskretnego i milczącego przybranego ojca Jezusa. Co  roku  19  marca  obchodzi  się  jego  uroczystość, a mimo to tradycyjne nasze o nim wyobrażenie może wywoływać konsternację. „Biedny święty Józef, namalowany jak jakiś Geppetto: stary, zmarginalizowany i na dodatek cieśla! Ale obraz ten nie odpowiada  prawdzie,  a tradycyjnemu  «stróżowi» Świętej  Rodziny  należy  jak  najszybciej  odkurzyć szaty,  zaś  zmarszczkom  zrobić lifting”.  Tak  ironizując  mówi  dwoje  dziennikarzy,  Elisabetta  Broli i Roberto Beretta, w swojej książce, która chce „odmitologizować”  wiele  biblijnych  komunałów,  zupełnie oderwanych od tekstu sakralnego (Gli undici comandamenti, Milano 2002).

W tej niewielkiej książeczce chcieliśmy zastanowić się nad ewangeliczną postacią Józefa, przywołując jego cechy oraz zgłębiając pewne tematy i symbole,  jakie  samorzutnie  wyłaniają  się  w badaniu jego dziejów. Zatem spoglądając jednym okiem na świat biblijny, a drugim na ślady kulturowe, jakie na przestrzeni wieków przyjęły go i wyraziły, będziemy mówić o cichej i dyskretnej postaci stróża Zbawiciela; o kłopotliwym problemie „braci” i „sióstr” Jezusa;  o dziejach  Świętej  Rodziny,  którą  widzimy w trakcie ucieczki do Egiptu, oraz o otaczającej Ją obfitej kreatywności opowiadań apokryficznych. […] Starożytny apokryf Legenda o Józefie cieśli da nam więcej poszlak, z pewnością nie pozbawionych swoistego dźwięku.

 

Gianfranco Ravasi

Ze wstępu książki: „Józef Ojciec Jezusa”

Zobacz: https://e-religijne.pl/pl/p/Jozef.-Ojciec-Jezusa-Gianfranco-Ravasi/8097