Święta Alicja – opiekunka chorych na padaczkę i cierpiących

7 maja 2025 | Święci

Święta Alicja, znana również jako święta Adelajda lub Alicja z Schaerbeek, to postać ceniona w katolickiej tradycji szczególnie jako patronka chorych, a w sposób szczególny – jako opiekunka osób cierpiących na padaczkę. Jej życie, pełne duchowej głębi, cierpienia oraz mistycznych przeżyć, przyciąga wiernych na całym świecie. Chociaż nie jest jedną z najbardziej znanych świętych Kościoła katolickiego, jej przykład pokory, oddania i współcierpienia z potrzebującymi pozostaje aktualny i inspirujący zarówno w wymiarze religijnym, jak i humanistycznym.

Życiorys – najważniejsze fakty z życia świętej Alicji

Święta Alicja (Adelajda z Schaerbeek) urodziła się około roku 1220 w miejscowości Schaerbeek, niedaleko Brukseli w dzisiejszej Belgii. Od najmłodszych lat wyróżniała się pobożnością i pragnieniem życia zakonnego. W wieku około siedmiu lat została oddana do klasztoru cysterek w La Cambre (znanego też jako Abbaye de la Cambre), gdzie rozpoczęła formację duchową.

W młodości zapadła na poważną chorobę – najprawdopodobniej była to forma padaczki – która w znacznym stopniu wpłynęła na jej życie zakonne. Z biegiem czasu choroba postępowała, doprowadzając do częściowego paraliżu i ślepoty. Mimo to Alicja nie opuściła klasztoru i do końca życia pozostała w zakonie jako mniszka.

Jej życie było nacechowane cierpieniem, ale także głębokimi przeżyciami mistycznymi, łączącymi ją w sposób szczególny z tajemnicą Eucharystii. W samotności i chorobie doświadczała wizji i duchowych objawień, które stały się integralną częścią jej drogi świętości.

Święta Alicja zmarła w roku 1250. Jej kult szybko zaczął rozprzestrzeniać się w lokalnych wspólnotach zakonnych, zwłaszcza wśród cystersów i benedyktynów. Została beatyfikowana w 1907 roku przez papieża Piusa X i jest czczona jako święta Kościoła katolickiego.

ZOBACZ TEŻ  Święty Filip – apostoł i uczestnik rozmnożenia chleba

Znaczenie duchowe i przesłanie

Święta Alicja jest szczególnym przykładem tego, jak cierpienie – zarówno fizyczne, jak i duchowe – może zostać przebóstwione i przemienione w życie pełne sensu. Jej postać wpisuje się głęboko w teologię krzyża, ukazując, że ból i ograniczenia cielesne nie są przeszkodą, lecz, paradoksalnie, mogą stać się drogą do zjednoczenia z Chrystusem.

Przesłanie świętej Alicji jest szczególnie bliskie osobom cierpiącym: przypomina, że choroba nie odbiera godności osoby, lecz może nadać jej życiu głębsze duchowe znaczenie. Jej świadectwo wiary i ufności w trudnych doświadczeniach inspiruje do odczytywania cierpienia nie jako kary, ale jako narzędzia łaski i zbawienia.

Jej życie jest również intymnie związane z kultem Eucharystii – wedle relacji współczesnych sobie mniszek święta doświadczała ekstaz eucharystycznych, emocjonalnie i duchowo łącząc się z Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, co potwierdza jej duchowe autorstwo wielu modlitw adoracyjnych.

Cuda i świadectwa

Chociaż nie istnieje duża liczba cudów przypisywanych świętej Alicji w literaturze hagiograficznej, kilka przekazów historycznych wspomina o jej mistycznych doświadczeniach oraz uzdrowieniach, które miały miejsce za jej wstawiennictwem.

Najczęściej wspominane są przypadki uleczenia osób chorych na padaczkę oraz inne dolegliwości neurologiczne – potwierdza to jej status jako patronki chorych na epilepsję. W średniowieczu notowano napływ pielgrzymów do jej grobu w poszukiwaniu uzdrowienia z drgawek i innych schorzeń psychofizycznych, które ówcześnie utożsamiano z działaniem sił nadprzyrodzonych.

Współczesne świadectwa modlitewnego wstawiennictwa świętej Alicji są rzadkie, ale nadal obecne – zwłaszcza w regionach frankofońskich, gdzie święta pozostaje żywa w ludowej pobożności. Jedną z nielicznych form udokumentowanego kultu są msze odprawiane za chorych na padaczkę w kościołach belgijskich i francuskich z okazji jej wspomnienia.

Patronat i symbolika

Święta Alicja czczona jest przede wszystkim jako patronka chorych, a szczególnie osób cierpiących na epilepsję. Jej patronat obejmuje również:

ZOBACZ TEŻ  Święty Krystian – mnich, który zginął szerząc wiarę na Pomorzu

– osoby z niepełnosprawnościami,
– chorych duchowo,
– zakonników i zakonnice,
– osoby przeżywające cierpienie fizyczne związane z chorobą lub nieuleczalnym schorzeniem.

W sztuce sakralnej przedstawiana jest zazwyczaj w habicie cysterskim, często w pozycji leżącej lub siedzącej, oddającej jej stan zdrowotny i trwające cierpienie. Jej atrybutami są hostia (symbol mistycznej więzi z Eucharystią), krzyż (znak zjednoczenia z cierpiącym Chrystusem) oraz anioł – symbol obecności Bożej w jej samotności i chorobie.

Kult i miejsca pielgrzymkowe

Najważniejszym miejscem kultu świętej Alicji jest opactwo La Cambre w Brukseli (Abbaye de la Cambre). Klasztor ten przez wieki był miejscem modlitwy i pielgrzymek, zwłaszcza dla osób chorych na padaczkę i ich rodzin. Choć obecnie opactwo pełni głównie funkcje kulturalne, wciąż odbywają się tam nabożeństwa związane z jej wspomnieniem liturgicznym (odbywającym się 15 czerwca).

Relikwie świętej Alicji były przez wieki czczone w różnych ośrodkach w Belgii, jednak część z nich zaginęła podczas reformacji i wojen religijnych. Współczesne wspólnoty cystersek i cystersów wspominają świętą Alicję cyklicznie, zwłaszcza na terenie Belgii, Luksemburga oraz Francji.

Współczesne znaczenie postaci świętej

Postać świętej Alicji nabiera szczególnego znaczenia w kontekście współczesnego podejścia do choroby i cierpienia. W czasach, gdy promocja zdrowia psychicznego i fizycznego staje się ważnym wymiarem społecznej troski, Alicja przypomina o duchowym wymiarze cierpienia.

Jako patronka chorych na padaczkę, jest również symbolem empatii wobec osób zmagających się z chorobami neurologicznymi, które wciąż bywają stygmatyzowane. Jej obecność w życiu duchowym wspólnot zakonnych stanowi przypomnienie o niezwykłej sile tkwiącej w słabych, zgodnie ze słowami św. Pawła: „moc bowiem w słabości się doskonali” (2 Kor 12,9).

Dla osób żyjących z ograniczeniami – fizycznymi, psychicznymi czy emocjonalnymi – święta Alicja może być duchowym wsparciem i motywacją do odkrywania piękna życia nawet w warunkach, które wydają się graniczne i nie do zniesienia.

ZOBACZ TEŻ  Święta Emma – arystokratka, która oddała majątek Kościołowi

Ciekawostki

Wiek, w którym rozpoczęła życie zakonne

Święta Alicja wstąpiła do klasztoru celną decyzją w bardzo młodym wieku – zaledwie siedmiu lat. Choć dziś może to budzić kontrowersje, w średniowieczu takie oddanie dziecka do zakonu nie było rzadkością i często wynikało z przekonania o jego szczególnym powołaniu duchowym.

Związki ze św. Julianną z Cornillon

W literaturze hagiograficznej pojawiają się sugestie, że święta Alicja mogła znać świętą Juliannę z Cornillon – mistyczkę odpowiedzialną za rozpowszechnienie Uroczystości Bożego Ciała. Obie święte żyły w tym samym czasie i regionie, a ich głębokie doświadczenia eucharystyczne wskazują na możliwe powiązania duchowe.

Wizerunki w sztuce

Pomimo lokalnego zasięgu kultu, święta Alicja doczekała się licznych przedstawień artystycznych, głównie w klasztorach benedyktyńskich i cysterskich. Wizerunki te często ukazują ją jako młodą zakonnicę z zamkniętymi oczami i delikatnym uśmiechem – znak mistycznego zjednoczenia z Bogiem mimo fizycznego bólu.

Podsumowanie

Święta Alicja z Schaerbeek pozostaje niezwykłym przykładem duchowej wrażliwości i siły w obliczu cierpienia. Jej życie jest świadectwem, że nawet w fizycznych ograniczeniach i chorobie można odkryć głęboki sens istnienia i niezłomną więź z Bogiem. Jako patronka chorych na padaczkę, opiekunka cierpiących i wzór pokory, wciąż przemawia do serc tych, którzy poszukują nadziei w doświadczeniach granicznych. Choć nieznana na skalę globalną, pozostaje ważnym punktem odniesienia dla tradycji katolickiej oraz duchowości zakorzenionej w milczeniu, prostocie i pokorze.

Przeczytaj podobne artykuły

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *