święte męczennice Perpetua i Felicyta

Św. Perpetua i Felicyta- Heroiczne matki 

Wspomnienie: 7 marca

Lata życia: Perpetua (181 – 202 lub 203 r.), Felicyta (II w. – 202 lub 203 r.)
Patronki: bezpłodnych kobiet

 

Kim były?

Obie mieszkały nieopodal Kartaginy (dzisiejsza Tunezja). Perpeta pochodziła z “dobrego domu”, a Felicyta była… jej niewolnicą. Dzięki namowom Perpetui Felicyta porzuciła pogaństwo. W chwili aresztowania obie były katechumentkami, ale przed śmiercią zdążyły otrzymać chrzest. Łączyło je także macierzyństwo – Felicyta urodziła dziecko już w więzieniu – i skrajny heroizm, gdyż posiadanie potomstwa nie skłoniło ich do wyrzeknięcia się wiary. Zostały skazane na pożarcie przez dzikie zwierzęta, ale te… nie chciały ich tknąć. Zabiły je dopiero miecze gladiatorów.

 

Dlaczego są dla nas przykładem i w jaki sposób je naśladować?
Perpetua i Felicyta oczekując na śmierć w więzieniu, modliły się i podnosiły na duchu wraz z innymi, aresztowanymi “za wiarę” przyjaciółmi. Kiedy wszyscy wyszli na arenę, by zginąć, tłum gapiów zobaczył… chrześcijan pełnych pokoju i gotowości do męczeńskiej śmierci. To wskazówka dla nas, by pamiętać, że nie ma ważniejszych spraw na tym świecie niż staranie się  o zachowanie żywej wiary w Jezusa Chrystusa i bezgraniczne zaufanie Bogu, a droga do tego prowadzi poprzez modlitwę.

 

Złota myśl:
„W mocy Pana moje życie” (Perpetua)