św. Dominik Savio – “Mały święty, ale gigant ducha”

Wspomnienie: 9 marca

Lata życia: 1842 – 1857
Patron: dzieci i młodzieży, ministrantów, matek w stanie błogosławionym oraz małżeństw starających się o potomstwo.

Kim był?

Urodził się we Włoszech, jako syn rzemieślnika i krawcowej. Od dzieciństwa wykazywał szczególną pobożność. Już jako 5-latek służył do Mszy Świętej, pokonując w tym celu kilkukilometrowe, piesze trasy. W wieku 12-lat został przyjęty przez św. Jana Bosko, który miał duży wpływ na duchowość młodego Dominika, do oratorium na Valdocco w Turynie. Tam wyróżniał się dużą gorliwością i pilnością na modlitwie. Otrzymał także, m. in. dar kontemplacji i ekstazy. Zmarł na chorobę płuc.

Dlaczego jest dla nas przykładem i w jaki sposób go naśladować?
Kiedy Dominik miał 7 lat, przystąpił do pierwszej Komunii Świętej (w jego czasach do tego sakramentu dopuszczano starsze osoby). Z tej okazji postanowił, że:
– będzie się często spowiadał i komunikował,
– będzie święcił dzień święty,
– jego przyjaciółmi będą Jezus i Maryja,
– raczej umrze aniżeli zgrzeszy.

Powyższe punkty to gotowy program dążenia do świętości, który jest aktualny w każdych czasach! Po wpływem nauk ks. Bosko, Dominik zrozumiał jednak, że należy dodać do niego nieustanną radość i wierność codziennym obowiązkom.

Złota myśl:

“Tu, na ziemi, świętość polega na tym, aby stale być radosnym i wiernie wypełniać nasze obowiązki”