Nowoczesne pytanie:  Jak mam rozmawiać z innymi o Bogu?

KKK: Jak mówić o Bogu?

Pytanie dotyczy ( słowa kluczowe): ewangelizacja, świeccy w kościele, powołanie, świadectwo życia, apostolstwo

 

To bardzo trudne zadanie, mówić o Bogu, tam, gdzie jestem, gdzie żyję, pracuję i uczę się, wszędzie tam gdzie jestem. Dlaczego trudne? A chociażby dlatego, że na samo słowo BÓG wielu ludzi od razu tworzy wokół siebie niewidzialny mur i tak naprawdę nie słucha już niczego co się do nich mówi. To tak jak nauczyciel „wychowania do życia w rodzinie” mówiąc o aborcji musi ukazać wiele argumentów na to, że jest to złe i niesłuszne, ale nie może użyć argumentu z wersji: ….„Bóg mówi o tym w piątym przykazaniu”…. . Rozmowy o Bogu najczęściej są rozmowami bez używania słowa BÓG. Czy to dziwne? Pozornie tak, ale rozważmy… Bóg jest w naszej codzienności, przenika wszystkie płaszczyzny naszego życia, więc czy koniecznie musimy podkreślać to słowami: …„Bóg powiedział”…, … „Boże przykazanie”…, … „to Bóg”….  itd.  Istotą jest to, by szukać Królestwa Bożego zajmując się sprawami świeckimi. Obok ich wykonywania, bardzo sprawnie możemy kierować myśl ku Bogu. Jeżeli jesteś przesiąknięty Bożym duchem, żyjesz Bożym Słowem to tak naprawdę nie musisz zastanawiać się, jak rozmawiać z innymi o Bogu. Chodzi bowiem nie tylko o same słowa, lecz o świadectwo, w którym słowo ma być wspierane czynami, a czyny uzupełniane słowem. Jeżeli o Bogu mówi człowiek, który jest przepełniony miłością, cierpliwością i dobrocią, to z samej jego postawy względem bliźniego widać, że Bóg jest dla niego Kimś ważnym. Warto pamiętać, że nie zawsze potrzebne są zarówno czyny, jak i słowa. Niekiedy sama obecność człowieka wierzącego w różnych sytuacjach życia innych ludzi jest wystarczająca. Trwanie z nimi w bólu i cierpieniu jest praktycznym mówieniem o Bogu.

 

Źródła:

Pismo Święte: 1Tes1, 5.  Dz 2, 41,

KKK  nr 897-913 ,

Katolicyzm A-Z s. 115-117.

 

                                                       Opracowała: Iwona Śliżewska